(1 część) Projekt grantu ERC (po angielsku) (2 część) Wykład: Wczesna kory wzrokowa osób niewidomych: W poszukiwaniu zasad implementacji umysłu w mózg (po polsku)
Dr Łukasz Bola – Pracownia Psycholingwistyki i Psychologii Poznawczej, IP PAN
Data:
18 maja 2023
W pierwszej części spotkania referent opowie o swoim projekcie grantu ERC (wystąpienie będzie po angielsu).
W drugiej części, referent wygłosi wykład, do którego abstrakt znajduje się poniżej:
Co sprawia, że u bardzo różnych ludzi z całego świata poszczególne funkcje psychiczne (nasz „umysł”) są wspierane są przez te same obszary mózgu? Niektóre teorie szukają źródeł tej spójności głównie w uniwersalnych doświadczeniach, charakterystycznych dla naszego gatunku. Mogą to być doświadczenia postrzegania ludzkich twarzy, chwytania przedmiotów, czy przyswajania języka. Druga grupa teorii podkreśla natomiast rolę genetycznie zaprogramowanej „mapy rozwoju” mózgu i jego poznawczej architektury. Teorie te postrzegają ludzkie doświadczenie raczej jako impuls, który stymuluje rozwój naszych funkcji poznawczych, ale tylko w uprzednio przewidzianych dla nich obszarach mózgu.
Aby zrozumieć wpływ doświadczenia i czynników wrodzonych na rozwój ludzkiego mózgu, badam wczesną korę wzrokową u osób, które urodziły się niewidome. Wiemy, że wczesna kora wzrokowa jest genetycznie zaprogramowana do przetwarzania sygnałów wzrokowych. Co zmienia się w działaniu tego obszaru, a co pozostaje stabilne, u osób, które nigdy nie widziały?
W wystąpieniu przedstawię wyniki moich badań, które sugerują, że w korze wzrokowej osób niewidomych względnie typowo rozwija się zaskakująco podstawowy mechanizm - to znaczy, mechanizm reprezentowania różnych części otaczającej nas przestrzeni w różnych częściach wczesnej kory wzrokowej (to, co u osób widzących nazywamy „organizacją retinotopową”). Na podstawie tych wyników zaproponuję, że zachowana zdolność do tworzenia map przestrzennych otaczającego nas świata jest jednym z mechanizmów, które mogą wyjaśniać aktywność wczesnej kory wzrokowej u osób niewidomych, a także pełnić funkcję „genetycznego ogranicznika” plastyczności tego obszaru.