W projekcie „Rączki do gory!” używamy ubieralnych czujników ruchu aby precyzyjnie zmierzyć ruchy ciała malucha i mamy w czasie ich wspólnych zabaw. Chcemy dowiedzieć się, w jaki sposób maluchy uczą się kontrolować ruchy poszczególnych części ciała, a także koordynować te ruchy z zachowaniami rodzica.

 

W naszym nowym artykule w czasopiśmie Entropy nasz zespół (a przede wszystkim doktorantka Zuzanna Laudańska i dr David López Pérez) analizował uporządkowanie ruchów rączek w dwóch różnych sytuacjach: zabawy swobodnej (ang. free play) oraz rytmicznej zabawy z rodzicem grzechotkami (ang. rattles play). Zmiany uporządkowania ruchów mierzyliśmy 4 razy u tych samych maluchów pomiędzy 4 a 12 miesiącem życia. W naszym artykule pokazujemy, że dopiero w 9 i 12 miesiącu maluchy są w stanie lepiej kontrolować swoje ruchy i bardziej elastycznie dopasowywać je do danej sytuacji. Wyniki pokazują, jak wiele miesięcy maluchy potrzebują spędzić na aktywnym wykonywaniu różnych ruchów (np. w czasie zabawy) zanim nauczą się sprawnie organizować swoje działania.

 

W dalszej części projektu będziemy analizować, w jaki sposób ruchy ciała są związane z nauką mówienia u maluchów. Wypowiadanie dźwięków mowy to też nauka wykonywania skomplikowanych ruchów, co wymaga koordynacji pracy wielu mięśni. Wymaga to też koordynowania w czasie swojej mowy z tym, co mówi i robi rodzic.

 

Zapraszamy do lektury całego artykułu (w jęz.angielskim):

https://www.mdpi.com/1099-4300/24/4/552/htm

Skip to content